1.Համամի՞տ ես պատմվածքում հանդիպող հետևյալ մտքի հետ․ ինչո՞ւ՝ Մենք նույնպես, գիշերվա մեջ, գյուղի մեջտեղում, այլ բան չենք այլևս, քան ստվերներ, մութ ուրվականներ` հոգսերի անտեսանելի բեռով մեր ներսում: Որտե՞ ղ է թակարդը լարված
Այո համամիտ եմ, քանի որ արդեն բնությունը, գեղեցկությունը մթության մեջ չէին երևում, այսինքն իրենցից արժեք չէին ներկայացնում, իսկ մարդը նույնպես բնության մի արժեք է, որը մի ստեվ էր ձմեռային գիշերվա մեջ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий