Կարդա Չարենցի «Դեպի լյառը Մասիս» պոեմը։
- Գտիր այն հատվածները, որտեղ հերոսը կասկածում է, որ կարևոր գործ է անում։
Մութ խորքերից, ուր միտքը վախենում էր թափանցել —
Տագնապալից աճում էր ահանման մի բան՝
Կասկածի պես անորոշ ու անձև.
Տագնապալից աճում էր ահանման մի բան՝
Կասկածի պես անորոշ ու անձև.
- Որտեղ հիշում է իր արազատներին։
Երկա՛ր, երկա՛ր նայեց նա տետրակին,
Հիշեց հանկարծ իր հորը, Երևանի բերդը,
Մորը հիշեց՝ պարթև ու արխալուղ[4] հագին, —
Եվ սկսեց թերթել...
Հիշեց հանկարծ իր հորը, Երևանի բերդը,
Մորը հիշեց՝ պարթև ու արխալուղ[4] հագին, —
Եվ սկսեց թերթել...
- Որտեղ հիշում է իր՝ Մասիսը բարձրանալը։
Եվ նա հիշեց հանկարծ.— այն ցուրտ ճանապարհին
Դեպի լյառը Մասիս — մի անգամ
Դեպի լյառը Մասիս — մի անգամ
- Որտեղ երևում է, որ Աբովյանը տաքարյուն է։
Եվ այժմ, նո՛ւյն ձայնով, նա հորդորում էր հար
Անդավաճան մնալ իր ուխտին։ —
Եվ նա մնաց։ — Հապճեպ մի շարժումով
Գիրքը ծալեց, դրեց արկղում ավանդական,
Հետո հավաքեց նամակները ու մի
Դառն հայացքով — երկա՛ր, վերջի՛ն անգամ
Դիտեց թղթերը, արկղը, պատերը սենյակի,
Արկղը փակեց, հագավ վերարկուն,
Գլխարկը դրեց կռնատակին —
Եվ ելավ դուրս։ —
Անդավաճան մնալ իր ուխտին։ —
Եվ նա մնաց։ — Հապճեպ մի շարժումով
Գիրքը ծալեց, դրեց արկղում ավանդական,
Հետո հավաքեց նամակները ու մի
Դառն հայացքով — երկա՛ր, վերջի՛ն անգամ
Դիտեց թղթերը, արկղը, պատերը սենյակի,
Արկղը փակեց, հագավ վերարկուն,
Գլխարկը դրեց կռնատակին —
Եվ ելավ դուրս։ —
- Ինչո՞ւ է Աբովյանը գնում դեպի Մասիսը. ի՞նչ է ի նկատի ունեցել Չարենցը՝ նրան ձուլելով Մասիսին։
- Քեզ անծանոթ բառերի բացատրությունները գտիր բառարանի օգնությամբ։
- Տպավորությունդ գրիր Չարենցի ներկայացրած Աբովյանից։
Չարենցի ներկայացրած Աբովյանը տաքարյուն, խոսքին տեր մարդ էր:
Комментариев нет:
Отправить комментарий